Saçlarım tutuştu önce,
gözlerim yandı kavruldu.
Bir avuç kül oluverdim,
külüm havaya savruldu.
Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kağıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler.
Nazım Hikmet RAN
Hangi amaçla olursa olsun masum insanların hele çocukların katledilmesi kabul edilemez. Günlerdir süren vahşeti sadece dizi film izler gibi izliyor tüm dünya. Ve oyuncular rollerini hiç bozmadan devam ettiriyorlar. Filistinli insanlar senaryo gereği üçer beşer öldürülüyor vahşice. Bu filmde bir haksızlık yokmu sizce, yönetmen İsrail, yazan İsrail, elinde silah olan İsrail, katleden İsrail ve nihayetinde mazlum rolünü oynayan yine İsrail. Haberlerde izliyoruz gösteriler yapılıyor israil bayrakları yakılıyor. Bayrak yakmak ne oluyor ki, onlar için bir insanın değeri yok bez parçasına mı değer verecekler. Bu gidişe birilerinin çözüm bulması, hakemlik yapması lazım fakat ne yazık ki hakem de İSRAİL. Artık şunu düşünmeye başladım. İsrail bütün Filistini bombalasın taş üstünde taş insan altında insan bırakmasın ve onlara vadedildiğini düşündükleri topraklara iyice yerleşsin. Çünkü bu oluncaya kadar durmayacaklar. Çoluk çocuk demeden katledecekler. Ne olur iki gün ağlar sonra yine eskiye döneriz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder