Yeniden BasLamak

kırılan hep bizim kalbimiz oldu
terkedilen hep bu bedenler oldu
bir sen terketmedin beni
bir ben terketmedim seni
gözyaşlarıyla besledik
yeşeren düşlerimizi
anne-kız gibi değil
arkadaş gibi, dost gibi
her yıkılışta tekrar başa döndük
ve enkazdan geriye kalanlarla
yaralarımızı sardık
yeniden basladık

dokunmazdın sen bana
sarmazdın, okşamazdın
bilirdim severdin
uykuya daldığımda
beni kimbilir kaç kere öperdin
ben pes etsem
yaşamaktan vazgeçsem
bir dal misali
uzanırdın karanlığımın içine
kaç kere agladık
kim bilir
gidenlerin ardından
kaç gece yalvardık allaha
kanatlarımız kırıldı cok kere
ama biz aldırmadık
yaralarımızı sarıp
yeniden basladık

ve şimdi sen
küçük kızını kandırmaya calışıyorsun
konuşmak yerine susmayı seciyorsun
ah be annem bilmiyor musun?
ben senin gözlerinden anlarım
kalbinin her atısını duyarım
neler gördük gecirdik biz
zaman geldi savrulduk
zaman geldi bizi savuranları savurduk
ne zaferler kazandık
felegi, alın yazısını kaç kere bozguna uğrattık
üzülme annem
neler geçip gitti
bu da gelip geçer
hayat bu elbet birgün biter...

05.01.2008
00:14
Dilara Atılgan